JOYCE MANSOUR

ΚΡΑΥΓΕΣ, ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ, ΟΡΝΙΑ

Θέλω να κοιμηθώ πλάι πλάι μαζί σου
μαλλιά μπερδεμένα
αιδοία γαντζωμένα
με το στόμα σου για προσκεφάλι
Θέλω να κοιμηθώ μαζί σου ράχη ράχη
δίχως να μας χωρίζει ανάσα
δίχως λέξεις να μας περισπούνε
δίχως μάτια να μας διαψεύδουν
δίχως ρούχα
Θέλω να κοιμηθώ μαζί σου στήθος στήθος
συσπασμένη και ιδρωμένη
λαμπυρίζοντας με χίλια σύγκρυα
απ' την τρελή της έκστασης αδράνεια φαγωμένη
πάνω στον ίσκιο σου διαμελισμένη
σφυροκοπημένη από τη γλώσσα σου
για να πεθάνω ανάμεσα στα δόντια του λαγού
τα σάπια
ευτυχισμένη

(Εκδόσεις Aγρα - 1994 / Μετάφραση: Έκτωρ Κακναβάτος)

Luz Mendez De La Vega

Η Σαπφώ στην αγαπημένη της

[...] Αργά και απολαυστικά
σε διατρέχω
με τα δάχτυλά μου
πιο έμπειρα στα σχήματα
από του Φειδία
και τυλίγω
χρυσή ζώνη
τα μπράτσα μου γύρω
από τη μέση σου,
ενόσω άπληστα
τα πόδια μου,
-σαν αναρριχητικά φυτά-
παγιδεύουν τα δικά σου
καθώς καταργείται τ' όριο ανάμεσα
στο στόμα μου και το στόμα σου.

Εσύ ή εγώ;
Ποια είμαι;
Ή ποια είσαι; [...]

("Έλξη των Ομωνύμων", Εκδόσεις Οδυσσέας - Μετάφραση: Ρήγας Κούπα)

RITA MAE BROWN

Χορεύοντας γίνεται η κραυγή ψαλμωδία

Ακολουθώ το άρωμα μιας γυναίκας
βαρύ άρωμα πεπονιού που από χαρά παραγινώθηκε.
Με εμπνέει ν' ανοίξω τρύπες τρανές στη νύχτα
έτσι που ο ήλιος απ' αυτές να ανατιναχτεί.
Κι αυτό είναι το μόνο που θα έχω μάθει:
Την ανάσα της να γεμίζει τη γούβα του λαιμού μου
μια πολυτέλεια που εξαφανίζει το θάνατο.

(ΣΑΠΦΟΥΣ ΣΑΠΦΕΙΡΟΙ - Εκδόσεις Γαβριηλίδης / Μετάφραση: Όλβια Παπαηλιού)

ΚΑΡΟΛ ΑΝΝ ΝΤΑΦΥ

ΕΣΥ

Απρόσκλητη, η σκέψη σου στο μυαλό μου ξενύχτησε έως αργά,
έτσι για ύπνο έπεσα, σε ονειρεύτηκα δυνατά, δυνατά, με τ’ όνομά σου
ξύπνησα, σαν δάκρυ, απαλό, πάνω στα χείλη μου, αλμυρό,
των φωτεινών του συλλαβών ο ήχος ίδιος με ξόρκι, ίδιος με φυλαχτό.

Να ερωτεύεσαι κόλαση είναι, όλο αίγλη και λάμψη απατηλή? σκυφτή,
κατάφλεκτη η καρδιά σαν τίγρις έτοιμη να χυμήξει? φλόγα υποδόρια
άγρια να λείχει. Μες στη δική μου τη ζωή, ανώτερη κι απ’ τη ζωή,
όμορφη, μπήκες να σεργιανίσεις.

Στις τετριμμένες ημέρες μου ήμουν κρυμμένη, στης ρουτίνας
την πυκνή συστάδα, σε δώματα παραλλαγής. Απλώθηκες στο βλέμμα μου,
καρφωμένο πίσω από το πρόσωπο του καθενός, από το σχήμα σύννεφου
ενός, απ’ της σελήνης το αργό μαράζι, καθώς ερωτοχτυπημένη με τη γη

προς τη μεριά μου χάσκει, την πόρτα του κοιτώνα σαν ανοίγω. Οι κουρτίνες
σαλεύουν. Και να `σαι πάνω στο κρεβάτι, ίδια με δώρο, ίδια με όνειρο απτό.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ
(6.19 π.μ., 8η Ιουνίου 2004)

Γαγάτης η κόρη των οφθαλμών σου
αργοσκεπάζει το χρυσάφι του βλέμματός σου –

ούτε μπορώ να διακρίνω

το σκουρόχρωμο φρούτο της θηλής σου
να ωριμάζει πάνω στον μαστό σου –

ούτε μπορώ να νιώσω

την άκρη της γλώσσας μου
να καίγεται μέσα στο άστρο του στόματός σου –

ούτε μπορώ να κρατήσω

τον αδύναμο σφυγμό του καρπού σου
κάτω απ’ τον αντίχειρά μου –

μπορώ όμως να παρακολουθήσω

τη διάβαση της Αφροδίτης
πάνω από το πρόσωπο του ήλιου.

(Σαγήνη - Εκδόσεις Ηριδανός / Μετάφραση: Θάλεια Μελλή-Χωλλ)

ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΟΥ

Για ένα πουκάμισο γεμάτο

«Θέλω να γυρίσω στο νησί μου που `ναι
γεμάτο κορίτσια και να τους προσφέρω
ένα δίκτυ γεμάτο λέξεις απαγορευμένες μέχρι
τότε γι' αυτές»*
Έτσι κάπως θ' άρχιζε η αληθινή
Απολογία της Ελένης,
που την ονόμασαν «κοινή»
στην Αρχαιότητα,
γιατί άφησε την κλίνη την βασιλική
για να βρει τον Εαυτό της.
Χαρίζοντας και σ' αυτήν λέξεις που `ταν
Μονάχα του Μενέλαου.
«Ταξίδι», «Κατάκτηση», «Ηδονή», «Πείραμα»,
«Σκέψη», «Επιλογή», ΖΩΗ.
Γράφοντας-Αυτή-την Οδύσσεια πριν καν
τον πηγαιμό του Οδυσσέα.
Δικαιωμένη όχι επειδή «δεν πήγε τελικά»,
ξεβγαλμένη στην ακτή της Αιγύπτου
κατά πως ήθελε ο ρομαντισμός των ανδρών,
Μα γιατί Πήγε.
Κατά πως το θελε ο ρομαντισμός του Ανθρώπου.
Πουκάμισο γεμάτο,
Φορεμένο από μυριάδες σώματα, ονόματα διαφορετικών
μύρια
Που αλέσαν τα σαγόνια της Ιστορίας,
μα που στιγμή δε λερώθηκε,
στιγμή δεν έπαψε ν' ανεμίζει.

Έτσι κάπως θ' άρχιζε η αληθινή
Απολογία της Ελένης,
Που την ονόμασαν «κοινή»
δίχως λόγο
Και ωραία για τους λάθος Λόγους.

Η Ελένη του εαυτού της.
Όχι της κλίνης της «δημόσιας τιμής».
Όχι της Τροίας,
Ούτε του Πάρη.
Κι ακριβώς γι' αυτό
η Ωραία Ελένη.

*J. Winterson: "Η ποιητική του έρωτα"

(ΚΤΟΝΙΑ-ΑΥΤΟ, Εκδόσεις Ύφος - 2005)

Aτιτλο

Απόψε δεν αμάρτησα
Ενώθηκα με το κορμί σου.

(ΚΛΕΨΥΔΡΑ, Μία έκδοση της Πνευματικής Ζωής - 2004)

"Ο Θερβάντες σ' έσωσε"

Συλλογή διηγημάτων, Εκδόσεις Γ.Χ. Αλεξανδρής 2007 - Επιλογή διηγήματος: "Το φιλί"

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΣΜΙΔΟΥ

FUCK LOVE

2

Στον έρωτα

Παλεύω με τα κύματά σου,
προσπαθώ να σε κατακτήσω
όσο πιο κοντά έρχομαι τόσο πιο πολύ μου φεύγεις.
Μου δίνεις τα πάντα και μετά τα παίρνεις όλα…
Με κάνεις χαρούμενη και μετά μου προσφέρεις θλίψη,
λες πως μ’ αγαπάς, μα δε κρατά ποτέ πολύ το ρήμα τούτο.

Δε το βλέπεις;
το ψέμα υπάρχει μέσα σε όλα αυτά…

3

Για τον έρωτα

Ακόμα κι όταν η καθημερινότητά σου δεν το απαιτεί
να με θυμάσαι, γιατί κάποτε ήμουν ένα με το χρόνο σου.

Στην ψυχή σου να `μαι, γιατί η ιστορία μου είναι και δική σου.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΕΤΡΕΛΛΗ

Μήδειες και Κλυταιμνήστρες

ΟΝΕΙΡΟ

Ένα κορίτσι θρόιζε
απόψε στο όνειρό μου.
Ένα κορίτσι που η αυγή
αγιάζι θα την κάνει.

Ένα κορίτσι έπλεκε και στερέωνε
χάδια στο νυχτικό μου.
Ένα κορίτσι που ξυπνώ
και πλάι μου δε βρίσκω.

Βρίσκω μόνο τα χτένια της
πλεγμένα στα μαλλιά μου
και ένα σωρό φιλήματα
στα πόδια μου
κουβάρι...

(Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης - 2008)

Aγρια Ηρεμία

VIII

Δεν ξέρω αν σε αγάπησα. Ξέρω ότι σε λάτρεψα...
Το κορμί σου δεν το άγγιξα. Το προσκύνησα...
Τα χείλη σου δεν τα φίλησα. Τα ασπάστηκα...
Και η φυγή σου ήταν για μένα θάνατος. Ένας θάνατος πιο θάνατος. Αφού ούτε «έφυγα» για να λυτρωθεί το κορμί μου, μα ούτε περίσσεψε ψυχή για να συνεχίσω να υπάρχω... Και τώρα που να πάω για να ξεχαστώ και τόσα χρόνια ποιανού ζωή κλέβω και ζω... Δεν πέρασε ούτε μια μέρα αγαπημένη, ούτε μια ώρα, που να μη στραγγίζω μέσα μου έναν λυγμό για σένα.
Δεν πέρασε ούτε μια μέρα αγαπημένη,
που τα χρώματα της δύσης να μη μου θυμίζουν το φως που κρυφόπαιζε πίσω απ' τα βλέφαρά σου. Και τα στάχυα που το καλοκαίρι τα γέρνει κατάξανθα στο χώμα, να μη μου θυμίζουν το χρυσάφι απ' τα μαλλιά σου.
Αγαπημένη,
κοιτάω το πέλαγος και αγναντεύω το άπλωμα, το άνοιγμα του γέλιου και της χαράς σου της ατόφιας.
Εγώ, απόψε παραδίνομαι... Παραδίνομαι να με αφανίσει η δίνη της θύμησής σου. Δεν μ' ενδιαφέρει πια να παλεύω... Γιατί πίνω νερό και θυμάμαι το φιλί σου που με ξεδιψούσε. Γιατί ντύνομαι το ρούχο μου το καθημερινό και πονάω που δεν έχω τα χέρια σου για πανωφόρι να με τυλίγουν. Γιατί τρώω το ψωμί μου και το κορμί μου δεν βρίσκει λόγο να το συγκρατήσει, αφού δεν έχει πια το δικό σου κορμί για ν' αντιταχθεί.
Δεν πέρασε ούτε μια μέρα, αγαπημένη, ούτε μια ώρα, ακόμα κι όταν άλλα κορμιά αντάμωνα, που να μην ένιωθα μέσα μου σαν αναβολή στη ζωή μου, την απουσία σου.

(Εκδόσεις Αστάρτη - 2000)

ΡΟΥΛΑ ΣΚΟΥΤΑΡΗ

Με τον έρωτα οδηγό

Πάνω στο κορμί σου γράφω
τα καλύτερα ποιήματά μου
Οδηγός μου ο έρωτας
και πυξίδα μου η αγάπη.

Στην καμπή του χρόνου
Στης ευτυχίας μας την κοιτίδα
Γελάς και το σύμπαν αγάλλεται
Γελάς κι η καρδιά μου
φωτίζει τα ουράνια.

(Κατάθεση Ψυχής, Εκδόσεις Δωδώνη - 2006)

Απόσπασμα από το βιβλίο «Έρωτες Γυναικών», (Εκδόσεις της Γαίας - 1994)

(...) Ο κόσμος είναι γεμάτος τυφλούς. Δεν μπορούν να δουν την αξία που αποκτάμε η Πικάσο κι εγώ μέσα στον έρωτά μας. Βλέπουν μόνο διεστραμμένες, ανώμαλες, τριβάδες, ομοφυλόφιλες. Βλέπουν μόνο τέρατα του τσίρκου, λάτρεις του Σατανά, διαφθορείς κοριτσιών και λάγνες πορνογράφους (...)
Δεν θα ακούσω νεκρές φωνές ή αγέννητους πόνους.
Ασ' τους αυτούς να γελάνε, αυτούς τους εχθρούς του έρωτα με το περιφρονητικό βλέμμα. Ο έρωτας δεν είναι βενζίνη ούτε κι εγώ μηχανή. Ο έρωτας είσαι εσύ κι εγώ είμαι εδώ. Τώρα.

JEANETTE WINTERSON
«Η ποιητική του έρωτα»

(Μετάφραση: Μπάμπης Ζησιμάτος)

Απόσπασμα από το βιβλίο "Lesbian Blues" (Γυναικείες Εκδόσεις - 1998)

ΠΡΟΒΕΣ

είναι γυναίκα
είμαι γυναίκα
είναι γυναίκα
λεσβία όμως?
μήπως άντρας?
δεν είμαι άντρας
λεσβία
δεν είναι άντρας

ΣΑΡΑ ΟΥΟΤΕΡΣ

Η Σάρα Ουότερς αποτελεί αναμφίβολα τη σημαντικότερη σύγχρονη συγγραφέα με αναφορές στον γυναικείο ομοερωτισμό. Ας την γνωρίσουμε...

Η Σάρα Ουότερς γεννήθηκε το 1966 στο Νέιτον του Πέμπροουκσαϊρ. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Καντέρμπουρι. Ήδη με το πρώτο της μυθιστόρημα, "Tipping the Velvet" (1998), προκάλεσε το ενδιαφέρον του κοινού και της κριτικής. Με το δεύτερο μυθιστόρημά της, "Affinity" (1999), η "Sunday Times" την ξεχώρισε ως καλύτερη νέα συγγραφέα της χρονιάς. Με το τρίτο της μυθιστόρημα, "Fingersmith" (2002), βρέθηκε στην τελική εξάδα για το Βραβείο Μπούκερ, θέση στην οποία βρέθηκε και με το τέταρτο μυθιστόρημά της, το "The Night Watch" ("Ξαγρυπνώντας", 2006).

Βιβλία της μεταφρασμένα στα ελληνικά:

Επιστροφή στη Λογοτεχνία