Η ΚΑΛΙΑΧ
Είναι η Θεά της φύσης/δημιουργίας. Πηδώντας από βουνοκορφή σε βουνοκορφή, πετά βράχια για να δημιουργήσει ιερά άλση. Ασκεί εξουσία πάνω στις εποχές και στις καιρικές συνθήκες.
Η ΜΠΡΙΓΚΙΝΤ
Κλασική Κελτική Τριαδική Θεότητα. Σχετίζεται με τη φωτιά και οι τρεις εκφάνσεις της είναι:
- Η φλόγα της έμπνευσης, σαν προστάτρια της ποίησης
- Η φωτιά της σπιτικής εστίας, σαν προστάτρια της ίασης και της γονιμότητας
- H φωτιά των καμινιών, σαν προστάτρια της σιδηρουργίας και των πολεμικών τεχνών.
Η Μπρίγκιντ είναι η Θεά της Ιερής Φωτιάς του Κίλντερ και συχνά θεωρείται η Λευκή Κόρη της τριαδικής θεότητας. Λόγω της Φλόγας της Έμπνευσης και της σχέσης της με τα δένδρα βελανιδιάς, θεωρείται προστάτρια των Δρυΐδων.
Στις 2 Φεβρουαρίου γινόταν η γιορτή Ίμπολκ, προς τιμήν της Μπρίγκιντ, που αναγγέλλει τον ερχομό της Άνοιξης μετά το χειμώνα της Κάλιαχ Βερ. Το φίδι της Μπρίγκιντ έβγαινε από το λοφίσκο του, όπου βρισκόταν σε χειμερία νάρκη και η συμπεριφορά του καθόριζε τη διάρκεια που απέμενε για το τέλος του χειμώνα. Την περίοδο αυτή, η Μπρίγκιντ ενσαρκώνει τη νύφη, παρθένο ή αγνή κοπέλα και προστατεύει τις ετοιμόγεννες γυναίκες.
Η ΣΙΛΑ ΝΑ ΓΚΙΓΚ
Θεά των γυναικών και της γονιμότητας με αναφορές στο θάνατο και στην αναγέννηση. Εμφανίζεται συνήθως ως γυμνή γυναίκα που ανοίγει το αιδοίο της με τα χέρια της. Άλλωστε, αυτή την έννοια έχει και το όνομά της. Οι Κέλτες χρησιμοποιούσαν τις φιγούρες της Θεάς αυτής ως σύμβολα αποτροπαϊκά, τύχης και γονιμότητας τοποθετώντας τις στις εξωτερικές πόρτες των σπιτιών τους. Τις φιγούρες αυτές βρίσκουμε επίσης και σε παλιές εκκλησίες στην Ιρλανδία.
Η ΜΠΡΑΝΟΥΕΝ
Θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Θεωρείται η Αφροδίτη των Βορείων Θαλασσών. Το όνομά Της σημαίνει "Λευκό Κοράκι". Είναι μία από τις πέντε Θεές της Άβαλον. Η πανσέληνος του Ιουνίου είναι το φεγγάρι Της. Τιμάται επίσης κάθε μήνα, όταν το φεγγάρι γεμίζει. Θεωρείται ότι συμβολίζει την πλευρά της Θεάς ως Κόρη αλλά και ως Μητέρα. Τα μαγικά Της χαρακτηριστικά είναι: επίκληση για κάθε νέα αρχή, νέα προγράμματα, ιδέες, έμπνευση, ενέργεια, ζωτικότητα κι ελευθερία. Είναι επίσης η Θεά της κυριαρχίας και μπορεί να κληθεί σε τελετές που αφορούν το μοίρασμα της γης. Τα σύμβολά Της περιλαμβάνουν τη χύτρα, το κύπελλο, το γεμάτο φεγγάρι, το λευκό κοράκι.
Η ΚΡΕΝΤ
Θεά της Ιρλανδίας και της Σκωτίας. Θεωρείται βασίλισσα των νεράιδων, Θεά του έρωτα και της πνευματικής επικοινωνίας. Σχετίζεται με τα βουνά του Ντάνα, όπως επίσης με τους κρυστάλλους, το ροζ χρώμα και το τριανταφυλέλαιο.
Η ΚΑΕΡ ΙΜΠΟΡΜΑΘ
Θεά των ονείρων και της προφητείας. Πρόκειται για παν-κέλτικη θεότητα που λατρευόταν στην Ιρλανδία, στη Σκωτία και στην Ουαλία. Ήταν Θεά που μεταμορφωνόταν ζώντας μια χρονιά σαν όμορφη γυναίκα και μια χρονιά σαν κύκνος. Συνοδευόταν από 150 κύκνους που την μετέφεραν κάθε χρόνο στους εορτασμούς του Σάμαιν. Πρόκειται για μια δυναμική Θεά που η ίδια καθόρισε την διαδρομή Της στον κόσμο διαλέγοντας τον σύζυγό Της με την εμφάνισή Της στα όνειρά του.
Η ΜΠΟΑΝ
Θεά της γονιμότητας, του πλούτου, της ποίησης, της έμπνευσης της δημιουργίας και του ιρλανδικού ποταμού Μπόιν, τον οποίο και δημιούργησε. Το όνομά Της ερμηνεύεται ως "Λευκή Αγελάδα". Διεξήγαγε την έρευνα για το όμορφο κορίτσι που είδε σε όραμα ο γιος Της, τη Θεά Καέρ Ίμπορμαθ.
Η ARIANRHOOD
Θεά της ομορφιάς, της γονιμότητας και της μετενσάρκωσης. Γνωστή ως Silver Wheel και High Fruitful Mother. Το παλάτι της θεάς του ουρανού ήταν Caer Arianrhold (Aurora Borealis).
Η BLODEUWEDD
Θεά της Ουαλίας,ονομάζεται επίσης "Flower Face", "White Flower" και παρθένος κρίνος” στις κέλτικες τελετουργίες μύησης. Επίσης γνωστή ως θεά των Western Isles of Paradise.
Η ΑΝΔΡΑΣΤΗ
Θεά του πολέμου των αρχαίων Βρετανών. Θεωρείται η μητρική θεότητα της φυλής των Ισένων, της οποίας επικεφαλής ήταν η βασίλισσα Βουδίκα. Ήταν Θεά της νίκης. Λατρευόταν σε δάση. Η λατρεία της συνδέθηκε με τελετές ιδιαίτερης ωμότητας, στα ιερά της άλση.
Η ΜΟΡΙΓΚΑΝ
Μαύρη Θεά της μάχης, της γονιμότητας και του αγώνα. Το όνομά της μεταφράζεται είτε ως “Μεγαλοπρεπής Βασίλισσα” είτε ως “Βασίλισσα Φάντασμα”, επίθετα απολύτως ταιριαστά σε αυτήν. H Μorrigan εμφανίζεται ως απλή Θεά αλλά και ως μία ισχυρή Τριπλή Θεά : η νεαρή Macha, η μητέρα Badb και η σοφή γριά Macha. Πάλευε η ίδια σε μάχες ή άλλες φορές πετούσε με μορφή κορακιού πάνω από τους πολεμιστές. Λέγεται ότι η κραυγή της ήταν πολύ πιο δυνατή από τις κραυγές χιλίων ανδρών.
Η ΚΕΡΙΝΤΓΟΥΕΝ
Η ΝΤΑΝΟΥ Ή ΝΤΑΝΑ
Η Ντάνου ή Ντάνα ήταν η Μητέρα-θεά των Τουάθα ντε Ντανάν, θεοτήτων που είχαν τελειοποιήσει την χρήση της μαγείας στην Ιρλανδία. Βάσει τοπωνυμίων, όπως οι ποταμοί Δούναβης (αρχ. Δάνουβις), Δνείστερος, Δνείπερος και Ντον, πιθανολογείται ότι η λατρεία της θεάς Ντάνου είχε εξαπλωθεί σε όλο τον Κελτικό κόσμο.
Η ΓΚΡΕΙΝ
Βασίλισσα του χειμώνα / Θεά του σκότους, φυτεύοντας σπόρους κατά τη διάρκεια του χειμώνα αλλά και Ηλιακή Θεά, καλωσορίζοντας την αναγέννηση της άνοιξης. Την τιμούσαν κατά το θερινό ηλιοστάσιο και τον πρώτο θερισμό στις αρχές Αυγούστου με φωτιές και λιτανείες πυρσών στην κορφή του ιερού Της λόφου στο Λάινστερ της Ιρλανδίας. Κατάλοιπα αυτών των γιορτών υπάρχουν ακόμα και σήμερα σε παραδοσιακές τελετουργίες. Ως Ηλιακή Θεά και ειδική των βοτάνων, είναι κυρίαρχος στα βότανα, στη γνώση, στον ήλιο και στη φωτιά. Είναι μέρος της Τριπλής Θεάς, που αποτελείται από την Ίδια και τις αδελφές Της, Έιν και Φέννελ. Οι δύο πρώτες εμφανίζονται ως Θεές που επισκέπτονταν τα λιβάδια και τις κορφές των λόφων για να προστατέψουν και να θρέψουν τη γη, τους ανθρώπους και τα ζώα.
Η ΜΩΡ
Αρχαία κέλτικη θεότητα της θάλασσας και του ήλιου. Ακόμα, σύμφωνα με ένα κέλτικο παράδοξο κατά το οποίο τα αντίθετα συνυπάρχουν, είναι μια σκοτεινή Θεά του θανάτου και της αναγέννησης. Συνδέεται με τον ήλιο που δύει και με το πέρασμα στη νύχτα και στα σκοτάδια της αναγέννησης. Κάθεται στο θρόνο Της καθώς ο ήλιος δύει κυριαρχώντας στη μετάβαση των φωτεινών μας στιγμών σ' ένα σκοτεινό εσώτερο κόσμο. Θεωρείται βασίλισσα του νησιού των γυναικών.
Η ΟΣΤΑΡΑ
Θεά που σηματοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης. Είναι θεά της Ανατολής και μαζί της φέρνει νέα ξεκινήματα, την ανάπτυξη και την αναγέννηση μετά τη στασιμότητα του χειμώνα. Είναι ζεστή, δυναμική και συμπονετική. Αγαπημένα χρώματά της είναι το κίτρινο και το φωτεινό πράσινο.
Ο μύθος λέει πως όταν η θεά συνάντησε ένα πουλάκι που πέθαινε από το κρύο του χειμώνα, το πήρε στην αγκαλιά της και το ζέστανε. Επειδή όμως τα φτερά του είχαν τραυματιστεί από το κρύο και δεν μπορούσε πια να πετάξει, το μεταμόρφωσε σε κουνέλι και του έδωσε την ικανότητα να τρέχει πολύ γρήγορα ώστε να ξεφεύγει από τους κυνηγούς. Τα κουνέλια, που κοιμούνται περισσότερο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ζευγαρώνουν την άνοιξη, και τα βαμμένα αυγά αποτελούν σύμβολά της, καθώς φέρουν την έννοια της γονιμότητας. Αυτοί οι αρχαίοι συμβολισμοί διατηρούνται ως και σήμερα στον εορτασμό του Πάσχα.
Η γιορτή της Οστάρα ξεκινά την Εαρινή Ισημερία, όταν οι μέρες γίνονται πιο φωτεινές και αρχίζουν σταδιακά να μεγαλώνουν, και διαρκεί ως την πρώτη πανσέληνο μετά την ισημερία. Οδηγεί έτσι στον εορτασμό του Beltane και τον ερχομό του καλοκαιριού.
Η ΦΛΙΝΤΑΣ
Η Φλίντας ήταν γνωστή με το επίθετο "όμορφα μαλλιά". Λατρευόταν ως Θεά των ζώων, των δασών και της γονιμότητας, αντίστοιχη της ελληνικής Άρτεμης και της ρωμαϊκής Ντιάνα. Ως Θεά των άγριων θηρίων, ιππεύει άρμα που οδηγείται από ελάφι ενώ ως Θεά των οικόσιτων κοπαδιών, είχε μια μαγική αγελάδα υπερ-αφθονίας.
Η ΕΠΟΝΑ
Η Θεά των ιπποτών (στα γαλατικά epos σημαίνει άλογο), η παρουσία της οποίας επεκτείνεται και στη μεταθανάτιο ζωή, καθώς συνοδεύει τις ψυχές στο τελευταίο τους ταξίδι. Λατρευόταν σε ολόκληρη τη Γαλατία μέχρι τον Δούναβη και τη Ρώμη. Η λατρεία της τελικά υιοθετήθηκε από το ρωμαϊκό στρατό και την διέδωσαν σε όποιο μέρος και αν πήγαιναν. Ήταν η μοναδική κέλτικη Θεά που λατρεύτηκε από τους Ρωμαίους με έναν ναό στην πρωτεύουσά τους.
Εκτός αυτού ήταν επίσης Θεά των αλόγων, των γαϊδουριών και των βοδιών. Η Επόνα αναπαρίσταται καθισμένη σε μία σέλα ή ξαπλωμένη πάνω σε ένα άλογο , και άλλες φορές να στέκεται περιτριγυρισμένη από άλογα.
Η ΟΛΟΥΝ
Ουαλή Θεά των λουλουδιών και του ήλιου. Κυρίαρχη σε τρία επίπεδα` στον κάτω κόσμο, στη γη και στα ουράνια. Ανεβαίνει από τον κάτω κόσμο τον Μάιο. Πατώντας στη γη, την γεμίζει με εαρινά άνθη ενώ αγγίζει τον ουρανό με τον χρυσό της μανδύα. Έτσι ενώνει τον ουρανό με τη γη.
Η ΑΡΝΤΟΥΪΝΑ
Γαλατική Θεά των δασών και του κυνηγιού, μια από τις πολλές Θεές των Κελτών που συνδέεται με μια συγκεκριμένη περιοχή. Λατρευόταν στις δασώδεις περιοχές του σημερινού νοτιανατολικού Βελγίου. Συνδέεται επίσης με το δάσος του Άρντεν στην Αγγλία αλλά και με το φεγγάρι. Ως Θεά των δασών, αντιπροσωπεύει την άγρια φύση μας.
Η ΕΪΝ
Μία από τις μεγάλες Θεές της Ιρλανδίας. Φεγγαροθεά, Θεά του έρωτα, του φωτός και Βασίλισσα των νεράιδων. Κυρίαρχος της γεωργίας, της γονιμότητας και των ζώων. Αποτελεί επίσης ηλιακή Θεά και Θεά του καλοκαιριού που συνδέεται με το θερινό ηλιοστάσιο. Όπως και την αδελφή της, Γκρέιν, την τιμούσαν κατά το θερινό ηλιοστάσιο και τον πρώτο θερισμό στις αρχές Αυγούστου με φωτιές και λιτανείες πυρσών. Είναι πιθανόν ότι οι δυο Θεές εναλλάσονταν κατά το ηλιακό έτος αλλάζοντας θέση στα ηλιοστάσια.
Η ΦΕΝΝΕΛ
Η Φέννελ είναι αδελφή της Έιν κι επίσης νεραϊδοθεά. Συνδέεται με τον λόφο Φέννιν, στο Μάνστερ της Ιρλανδίας.
Η ΕΡΙΟΥ
Χρυσομαλλούσα νεραϊδοθεά και μία από τις μητριαρχικές θεότητες της Ιρλανδίας. Το όνομα της Ιρλανδίας προέρχεται από το όνομα αυτής της θεότητας κι έτσι θεωρείται προσωποποίηση της χώρας. Αποτελεί ένα σημαντικό τριαρχικό σχήμα θεοτήτων μαζί με τις αδερφές της, Μπάνβα καιΦόουλα.
Η ΚΛΙΟΝΤΝΑ
Θεά της Ιρλανδίας και της Σκωτίας. Θεά της θάλασσας Tuatha, της ομορφιάς και του “άλλου κόσμου”, που παίρνει συχνά την μορφή ενός πουλιού της θάλασσας και συμβολίζει την ζωή μετά την κέλτικη εποχή. Κυβερνά την χώρα της υπόσχεσης, έναν άλλο-κόσμο, όπου δεν υπάρχει βία ή θάνατος. Νεραϊδοβασίλισσα του Μάνστερ, θεωρείται κόρη του Γκέμπαν, του τελευταίου Δρυϊδη της Ιρλανδίας. Έχει τρία μαγικά πουλιά, που θεραπεύουν την αρρώστια κελαηδώντας στη διάρκεια του ύπνου.
Η ΕΪΡΜΙΝΤ
Ιρλανδή νεραϊδοθεά της μαγείας και της βοτανικής. Θρήνησε τόσο σπαρακτικά τον αδελφό Της Μάιτς, όταν πέθανε, ώστε όλα τα βότανα του κόσμου άρχισαν να ξεφυτρώνουν από τον τάφο του, όταν τον φρόντιζε, και την δίδαξαν τις χρήσεις τους. Είναι κυρίαρχος της νεραϊδομαγείας, της μαγικής βοτανικής και της μαγείας. Η γη αποτελεί το στοιχείο Της.
Η ΡΙΑΝΟΝ
Ουαλή Θεά της έμπνευσης και του φεγγαριού. Το όνομά Της σημαίνει θεϊκή βασίλισσα των νεράιδων. Σε κάποιες εκφάνσεις του θρύλου, η Θεά αυτή έγινε αργότερα η Βιβιάν, η περίφημη Κυρία της Λίμνης. Ήταν η βασίλισσα των Κελτών που έδωσε στον Άρθρουρ το ξίφος Εξκάλιμπερ, ενδυναμώνοντάς τον ως βασιλιά του Κάμελοτ.
Η ΑΡΤΙΟ
Η Άρτιο, Artio (ή Artionis), είναι Θεά της φύσης και της άγριας ζωής στην Κελτική μυθολογία. Λατρευόταν ιδιαίτερα στην Ελβετία. Το όνομα Της σημαίνει αρκούδα. Ένα από τα γνωστότερα χάλκινα γλυπτά που έχει βρεθεί με τη Θεά είναι αυτό κοντά στη Βέρνη της Ελβετίας, το οποίο δείχνει μια γυναίκα που κάθεται σε μια καρέκλα και στα χέρια της κρατά φρούτα, ενώ πίσω της βρίσκεται ένα δέντρο και μια αρκούδα. Το όνομα προέρχεται από τη Γαλατική λέξη artos. Άλλες κελτικές γλώσσες έχουν παρόμοιες λέξεις, όπως η Ιρλανδική και η Ουαλική.
Η ΚΑΝΟΛΑ
Θεά της έμπνευσης και της δημιουργικότητας. Δημιούργησε την ιρλανδική άρπα, ένα ειδικό όργανο που πιάνει τις χαμένες μελωδίες του σύμπαντος. Η άρπα, το δώρο Της στον ιρλανδικό λαό, συνεχίζει να μας θυμίζει όλη την ατέρμονη φύση της ζωής. Είναι η προστάτιδα Θεά μουσικών και βάρδων.
Η ΣΟΥΛΙΣ
Αρχαία βρετανή Θεά των θεραπευτικών υδάτων, είχε το ιδιαίτερο ιερό Της στα ιαματικά λουτρά, όπου η ισχύς Της ήταν ύψιστη. Ορισμένοι Την θεωρούν ηλιακή θεότητα λόγω του ονόματός Της που σημαίνει "ήλιος" και "μάτι".
Η ΝΑΝΤΟΣΟΥΕΛΤΑ
Θεά της φύσης, της γης, της φωτιάς και της γονιμότητας. Παριστάνεται κρατώντας σε κοντάρι ένα μοντέλο σπιτιού ή περιστεριώνα.
ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ
Θηλυκές θεότητες που λατρεύτηκαν στη βορειο-δυτική Ευρώπη, από τον 1ο ως τον 5ο αιώνα μ.χ. Αποτελούσαν ομάδα τριών θεοτήτων και θεωρούνται προστάτριες της οικογένειας.