Η Φάννυ Μέντελσον - Χένσελ ευτύχησε ή
δυστύχησε να ζήσει ανάμεσα σε δύο μεγάλους άνδρες, τον αδελφό της Φέλιξ Μέντελσον
(περίφημο μουσικό) και τον σύζυγό της Βίλχελμ Χένσελ (περίφημο ζωγράφο). Πολύ
σημαντική γερμανίδα μουσικός του 19ου αιώνα με σπουδαία έργα, τα περισσότερα
εκ των οποίων παρέμεναν στην αφάνεια και παραβλέπονταν. Τι έφταιγε γι' αυτό;
Σίγουρα, το γεγονός ότι το έργο των γυναικών πάντα υποτιμάται. Πάντως, στις
μέρες μας οι ειδικοί μουσικοί ερευνητές έχουν μελετήσει αρκετά πολλές από τις
παρτιτούρες του παρελθόντος και θεωρούν ότι κάποια από τα θεωρούμενα ως έργα
του Φέλιξ Μέντελσον είναι δικά της. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ο Φέλιξ
συχνά τη συμβουλευόταν για τα έργα του. Όταν πέθανε, στην ηλικία των 42 χρόνων,
εκείνος βυθίστηκε σε κατάθλιψη και μέσα στον ίδιο χρόνο πέθανε κι αυτός σε ηλικία
μόλις 39 ετών.
Η Φάννυ Μέντελσον έγραψε πάνω από 400 κομμάτια, κυρίως πιανιστικά και τραγούδια.
Ο ρομαντισμός θα ήταν σίγουρα πολύ φτωχότερος χωρίς το έργο της.
Ένας ακόμα άντρας σε αυτή την ιστοσελίδα αλλά όχι τυχαίος βέβαια. Πρόκειται για τον Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, έναν από τους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες. Πόσοι όμως γνωρίζουν κάτι για την ομοφυλοφιλία του; Σχετικά με το θέμα αυτό γίνεται εκτενή αναφορά στο βιβλίο "Παθητική Συμφωνία" του Κλάους Μαν. Κατά τα άλλα, μπορούμε να διαβάσουμε μια εξαίρετη βιογραφική αναφορά γι' αυτόν στην Εγκυκλοπαίδεια Μαλλιάρης Παιδεία.
Τσαϊκόφσκι, Πιοτρ Ίλιτς (1840-1893). Ρώσος συνθέτης. Γεννήθηκε στο Βότκινσκ, από πατέρα Ρώσο και μητέρα Γαλλίδα. Σε ηλικία 10 ετών έγραψε την πρώτη του μουσική σύνθεση, αλλά η εξαιρετική κλίση του φανερώθηκε πολύ αργότερα. Μετά τις σπουδές του στη Νομική σχολή διορίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών (1860) και τον επόμενο χρόνο άρχισε να μελετά εντατικά αρμονία και αντίστιξη. Το 1862 γράφτηκε στο νεοσύστατο Ωδείο της Πετρούπολης, που διευθυνόταν από τον Α. Ρουμπινστάιν, και ένα χρόνο αργότερα παραιτήθηκε από την εργασία του για να αφοσιωθεί στη μουσική. Μόλις συμπλήρωσε τις μουσικές σπουδές του, ο Τσαϊκόφσκι διορίστηκε καθηγητής της θεωρίας στο Ωδείο της Μόσχας. Το 1867 τελείωσε την 1η συμφωνία του. Το 1876 συνδέθηκε φιλικά με την πλούσια θαυμάστριά του, τη χήρα Ναντιέσντα φον Μεκ, στην οποία αφιέρωσε την 4η συμφωνία του, ενώ αργότερα παντρεύτηκε τη μαθήτριά του Αντονίνα Μιλιούκοβνα, ο γάμος τους όμως δεν ήταν επιτυχημένος, γεγονός που τον οδήγησε στην απογοήτευση.
Ο Τσαϊκόφσκι ταξίδεψε πολύ, διευθύνοντας συναυλίες τόσο στη Ρωσία όσο και στο εξωτερικό. Το 1891 πραγματοποίησε θριαμβευτική περιοδεία στις ΗΠΑ, όπου οι κριτικοί τον αποκάλεσαν «βασιλιά της μουσικής». Στις αρχές του 1893 έγραψε την τελευταία του συμφωνία (6η «Παθητική»). Τον Οκτώβριο πήγε στο Κέμπριτζ να λάβει μία τιμητική διάκριση. Γύρισε εξαντλημένος για να διευθύνει τις δοκιμές της 6ης συμφωνίας του. Στις 2 Νοεμβρίου αισθάνθηκε αδιαθεσία και ο γιατρός διέγνωσε χολέρα, που εξελίχτηκε ραγδαία με αποτέλεσμα το θάνατό του μετά από δύο μέρες. Λίγο μετά το θάνατό του εκτελέστηκε σε «παγκόσμια πρώτη» η «Παθητική», που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «υποδειγματική συμφωνία».
Παρά την επίδραση της γερμανικής μουσικής, στα έργα του Τσαϊκόφσκι δεσπόζει η «σλαβική ψυχή». Συχνά χρησιμοποιεί λαϊκά μοτίβα της πατρίδας του. Η μουσική του είναι διάχυτη από ρομαντική ευαισθησία και μελαγχολική διάθεση, αλλά και από ξαφνικές εναλλαγές σκληρότητας και παροξυσμού. Η αρμονία του είναι πρωτότυπη και η έντεχνη ενορχήστρωσή του πολλές φορές χρησιμοποιεί οξείς ήχους. Έργα του: Έξι συμφωνίες (υπερέχει η «Παθητική», 1893), τα συμφωνικά ποιήματα «Θύελλα», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και «Αμλέτος». Από τις Εισαγωγές του διάσημη είναι η «1812». Έγραψε, επίσης, σουίτες, το «Ιταλικό Καπρίτσιο» (1880), τρία κοντσέρτα για πιάνο, ένα κοντσέρτο για βιολί, Βαριατσιόλες για βιολοντσέλο και ορχήστρα, κουαρτέτα και σεξτέτο για έγχορδα, σονάτες και διάφορα κομμάτια για πιάνο, περισσότερα από εκατό τραγούδια, πολλά από τα οποία έκαναν το γύρο του κόσμου, δέκα όπερες (αξιολογότερες είναι οι: «Ευγένιος Ονέγκιν» (1879), «Ματζέπα» (1884), και «Ντάμα Πίκα» (1890), μουσική μπαλέτου («η Λίμνη των Κύκνων», 1876, «ο Καρυοθραύστης», 1892), μουσική για θεατρικά έργα κ.ά.
Στο μοναδικό αυτό CD μπορείτε να ακούσετε μελοποιημένα από την Angelique Ionatos μερικά από τα πιο ωραία ποιήματα της Σαπφώς. Τραγουδά η Νένα Βενετσάνου αλλά και η ίδια η συνθέτρια.
Μια άλλη δισκογραφική δουλειά με μελοποιημένη ποίηση της Σαπφώς είναι αυτή του Σπύρου Βλασσόπουλου με ερμηνεύτρια την Αλέκα Κανελλίδου με την ιδιαίτερα αισθαντική φωνή.
Ο Μεγάλος Ερωτικός του Μάνου Χατζιδάκι περιλαμβάνει και ένα αγαπημένο ποίημα της Σαπφώς. "Κέλομαι σε, Γογγύλα". Το τραγούδησε η αείμνηστη Φλέρυ Νταντωνάκη. Υπέροχο και το τραγούδι "Κραταιά ως θάνατος αγάπη", απόσπασμα από το "Άσμα Ασμάτων" του Σολομώντος, που το τραγουδούν μαζί, Φλέρυ Νταντωνάκη και Δημήτρης Ψαριανός.
by Jen Foster
Η κουλτούρα gothic εκφράζει έναν σκοτεινό ερωτισμό, ατμόσφαιρα βικτωριανής εποχής και ρομαντισμό που αφορά και τις λεσβίες. A gothic romance και γυναικείος ομοερωτισμός