Νομοθετικό πλαίσιο.
Η ελληνική νομοθεσία ρυθμίζει και αντιμετωπίζει τη βία κατά των γυναικών με διατάξεις που αναφέρονται γενικά στα εγκλήματα κατά της ζωής και της ακεραιότητας του ατόμου, στα εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, της τιμής και της προσωπικότητας του ατόμου, καθώς και στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας.
Νομοθετικά, οι προβλεπόμενες μορφές βίας είναι αυτές που ρυθμίζονται από γενικές διατάξεις του Αστικού ή Ποινικού Δικαίου αλλά και από άλλους ειδικούς νόμους (Εργατικό Δίκαιο) και κατατάσσονται:
Ειδικότερα για τη βία κατά των παιδιών υπάρχουν οι εξής επιπλέον διατάξεις στον Ποινικό Κώδικα:
- Αποπλάνηση παιδιών
- Κακοποίηση ανηλίκων με ασελγείς πράξεις
- Παρά φύση ασέλγεια
- Παραμέληση της εποπτείας ανηλίκων
To 2002 ψηφίστηκε στη χώρα μας ο νόμος 3064, «Για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και αρωγή στα θύματα των πράξεων αυτών». Το άρθρο 8 του νόμου αυτού, ποινικοποιεί τη σωματεμπορία, ενώ το άρθρο 12, παρ. 1, προβλέπει τη σύσταση Προεδρικού Διατάγματος για τη ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν την αρωγή προς τα θύματα.
Σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, το 2006 ψηφίστηκε η σχετική διάταξη που περιλαμβάνεται στο νόμο "Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών όσον αφορά στην πρόσβαση στην απασχόληση, στην επαγγελματική εκπαίδευση και ανέλιξη, στους όρους και στις συνθήκες εργασίας και άλλες συναφείς διατάξεις".
Επίσης, υπάρχει η από 27/11/91 Σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία γυναικών και ανδρών κατά την εργασία και η νομολογία που έχει διαμορφωθεί μετά τις καταδικαστικές αποφάσεις δικαστηρίων σε βάρος εργοδοτών που παρενόχλησαν σεξουαλικά υπαλλήλους τους.