ΣΙΜΟΝ ΝΤΕ ΜΠΩΒΟΥΑΡ
Η μεγάλη γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος και φεμινίστρια Σιμόν ντε Μπωβουάρ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1908 και πέθανε το 1986.
Το γνωστότερο έργο της υπήρξε Το Δεύτερο Φύλο (1949), μια φεμινιστική ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών.
Σπούδασε στο ανώτατο πανεπιστήμιο της Ecole Normale Superieure, όπου υπήρξε αριστούχος φοιτήτρια. Δίδαξε φιλοσοφία σε διάφορα κολέγια ως το 1943 και από κει και πέρα, αφιέρωσε όλο το χρόνο της στη συγγραφή των βιβλίων της. Το βιβλίο της «Για μια ηθική της αμφισβήτησης (1947) είναι ίσως το μοναδικό καλύτερο σημείο εισαγωγής στον γαλλικό υπαρξισμό ενώ το 1954, Οι Μανδαρίνοι κέρδισαν το βραβείο Κονκούρ, μία από τις υψηλότερες διακρίσεις στη Γαλλία.
Κατά την διάρκεια των σπουδών της συνάντησε τον Ζαν – Πωλ Σαρτρ, με τον οποίο συνδέθηκε ερωτικά και πνευματικά μέχρι τον θάνατό του. Ο Σαρτρ ήταν για κείνη «η αδελφή ψυχή». Όμως, εκτός από τον Σαρτρ, κατά την διάρκεια της ζωής της ανέπτυξε ερωτικές σχέσεις και με άλλους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες. Μάλιστα, οι ερωτικές της σχέσεις με φοιτήτριές της είχαν προκαλέσει τα συντηρητικά ήθη της εποχής της και τελικά οδήγησαν στην απόλυσή της από το κολέγιο που δούλευε. Πάντως, οι σημαντικότερες σχέσεις της ήταν με άνδρες.
To 1943 η Μπωβουάρ εξέδωσε το L’ Invitee (Η καλεσμένη), ένα μυθοπλαστικό χρονικό της σχέσης που ανέπτυξε με την Olga Kosakiewicz, ενώ δίδασκε στη Ρουέν κατά την διάρκεια των αρχών της δεκαετίας του `30. Το μυθιστόρημα διερευνά και την πολύπλοκη σχέση μεταξύ της Μπωβουάρ και του Σαρτρ, καθώς και πως επηρεάστηκε η σχέση τους με την συμπερίληψη της Kosakiewicz.
Η Μπωβουάρ θεωρήθηκε η μητέρα του μετά το 1968 φεμινισμού. Στο Δεύτερο Φύλο επιχειρηματολογεί μέσω ενός φεμινιστικού υπαρξισμού. Ως υπαρξίστρια, αποδέχεται την αρχή πως η ύπαρξη προηγείται της ουσίας. Επομένως, δεν γεννιέσαι γυναίκα, αλλά γίνεσαι. Η ανάλυσή της εστιάζει στην ιδέα του Άλλου. Η κατασκευή της γυναίκας ως το τυπικό παράδειγμα Άλλου είναι για την Μπωβουάρ το θεμέλιο της καταπίεσης των γυναικών.
Υποστηρίζει πως δια μέσου της ιστορίας οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί ως η παρέκκλιση, η ανωμαλία και γι’ αυτό, προσπαθούν να εξομοιωθούν με την «κανονικότητα». Λέει επίσης πως αν ο φεμινισμός θέλει να προχωρήσει, πρέπει να καταρρίψει την υπόθεση αυτή. Η ίδια συμμετείχε ενεργά στους φεμινιστικούς αγώνες αναπτύσσοντας τη δράση της κατά το δεύτερο κύμα του φεμινισμού.
Η αντικομφορμιστική σχέση Μπωβουάρ – Σαρτρ αποτελούσε τον πυρήνα των μεταπολεμικών γαλλικών αριστερών κινημάτων της διανόησης και του υπαρξισμού.
Μαζί με τον Σαρτρ, εξέδωσε διάφορα σοσιαλιστικά δοκίμια και συμμετείχε σε πολλές πορείες, διαμαρτυρίες και άλλες αντικαθεστωτικές πολιτικές δραστηριότητες. Έγραψε μανιφέστα, διαλέξεις, ομιλίες και άρθρα υπερασπιζόμενη ζητήματα όπως η ανεξαρτησία των χωρών του Τρίτου Κόσμου, η ασφάλεια των βιομηχανικών εργατών, το δικαίωμα της έκτρωσης.
Η ντε Μπωβουάρ ήταν αρκετά ευέλικτη ως συγγραφέας. Ήταν εξίσου ικανή ως φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος, πολιτική θεωρητικός, δοκιμιογράφος, καθώς και ως βιογράφος. Μετά τον θάνατό της έγινε αποδέκτης εξαιρετικού θαυμασμού και επαίνων.
Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Γλάρος
Πηγές:
Βικιπαίδεια
Οι 100 γυναίκες που άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία της ανθρωπότητας: DeborahFelder